در میان دست نخورده ترین جنگل های هندوراس، در مکانی که هیچ انسانی سکونت نمی کند و حیوانات برای اولین بار با انسان ها روبرو می شوند، بقایای شهری کشف شده است که با نام شهر گمشده خدای میمون یا شهر سفید از آن یاد می شود.

باستان شناسان کاخ های عظیم، جان پناه های خاکی، انبارها، و هرم های خاکی را یافته اند که به فرهنگی متعلقند که هزاران سال پیش می زیسته و ناگهان از صفحه روزگار محو شده است. گروه کاوشگری که هفته پیش از منطقه کاوش بازگشت، نهانگاه تعداد بسیار زیادی از مجسمه های سنگی را یافت که از زمان متروکه شدن شهر دست نخورده باقی مانده بودند.

تیم کاوش نیز شامل یک باستان شناس، انسان شناس، گیاه شناس نژادی، مهندس لیدار، مستند ساز و گروهش، همراه با 16 سرباز نیروهای ویژه هندوراسی و نویسنده و عکاس نشنال جئوگرافیک بود.

برخلاف مایا ها که در نزدیکی این تمدن بوده اند، این فرهنگ گم شده بسیار کم مورد کاوش و مطالعه قرار گرفته است و تقریبا شناخته شده نیست تا حدی که باستان شناسان حتی برای شهر نامی ندارند.

کریستوفر فیشر می گوید که شرایط بکر و به یورش نرفته شهر به طرز باورنکردنی ای نادر است. او حدس می زند که نهانگاهی که در پایین یک هرم کشف شده، احتمالا درگاهی برای پیشکشی باشد.

52 عدد از اشیا باستانی یافت شده کمی از خاک بیرون آمده بودند و گمان می رود که بسیاری نیز در زمین دفن شده باشند. این اشیا شامل صندلی های اعیانی ( به نام مِتات)، ظروفی تزئین شده با نقوش مار، کرکس و دیگر اشکال جانور دیس بودند.

چشمگیر ترین شیئ ای که از خاک بیرون زده است، سر یک مجسمه بت ( انسانی تبدیل شده به یوزپلنگ) است و احتمالا یک شَمن جاودیی در حالت تبدیل شده و روح مانند را نشان می دهد. شیئ پیدا شده شبیه شخصی است که کلاهی بر سر دارد و قدمت آن 1000 تا 1400 سال پیش تخمین زده می شود.

از اشیا باستانی فقط لیست برداری شده است و طبق مقررات علمی مکان آنها جابجا نشده است. همچنین برای محافظت از سایت شهر، مکان آن فاش نشده است.

اولین بار در ماه می سال 2012، پس از یک نقشه کشی هوایی در دره ای دور افتاده در لا موسکیتا که پر از باتلاق، رود، و کوه است، بقایای شهر کشف شد.

برای صدها سال، کاوشگران از شهر سفید گم شده افسانه ای سخن می گفتند که بارو های آن از فراز شاخسار جنگل دیده می شده است. داستان های بومیان نیز پیرامون شهری به نام شهر سفید یا خانه کاکائو بوده است که پس از ورود کشورگشایان اسپانیایی، مردم بومی به آن پناه برده بودند، شهری همانند پردیس هیچ کس از آن باز نگشته بود.

تا سال 1920 کاوش های گوناگونی برای پیدا کردن شهر سفید یا Ciudad Blanca صورت گرفت. باستان شناس عجیب،تئودور مورده (Theodore Morde) مشهور ترین اکتشاف را در سال 1940 ثبت کرد که اکنون تحت حفاظت موزه بومیان آمریکا قرار دارد.

مورده با هزاران شی باستانی بازگشت و ادعا کرد که شهر را کشف کرده است. بر طبق گفته های مورده، مردم بومی می گویند که در شهر مجسمه بزرگی از یک میمون دفن شده است. او از افشا کردن مکان شهر سر باز زد زیرا می ترسید که وسایل گرانبها و آثار باستانی آن به تاراج برود. سرانجام با خود کشی مورده، برای همیشه قضیه و مکان شهر مسکوت ماند.

با آنکه باستان شناسان دیگر به وجود شهر های گمشده و یا حتی شهر سفید باور ندارند، اما گمان می کنند که موسکیتا که منطقه ای دست نخورده است پر باشد از چنین شهر های گمشده ای و در واقع چیزی مهم تر یعنی تمدنی گمشده آنجا خفته باشد.

دره ای که باستان شناسان به آنجا رفته بودند چنان بکر است که به نظر می رسد حیوانات تا پیش از این هیچ انسانی ندیده اند. گیاه شناس نژادی گروه، مارک پلاتکین می گوید: این نقطه دست نخورده ترین جنگل در تمام آمریکای مرکزی است و اهمیت آن نباید نادیده گرفته شود.

جنگل های هندوراس و مکان این شهر که در میان جنگل های بارانی جای گرفته است و در خطر جنگل زدایی و چرای بی رویه حیوانات اهلی قرار دارد.